Celem badawczym pracy jest modelowanie procesów zrównoważonego rozwoju w układzie czasowo-przestrzennym poprzez kwantyfikację wskaźnikową trzech podstawowych ładów: gospodarczego, społecznego i środowiskowego na regionalnym poziomie zarządzania. Modelowanie zrównoważonego rozwoju sprowadzono do modelowania procesów powstawania jego poszczególnych ładów, opisanych wskaźnikami wyrażającymi istotę tych ładów z wykorzystaniem formalnych procedur i narzędzi statystycznych, ekonometrycznych i matematycznych.

Celem monografii jest określenie roli, jaką w procesie rozwoju regionalnego pełni plan zagospodarowania przestrzennego województwa, zwłaszcza w kontekście realizacji inwestycji drogowych celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym. W pracy dokonano również szerokiej analizy tego, w jakiej obecnie formule są określone inwestycje w wybranych planach zagospodarowania przestrzennego województw i jak to się ma do efektywności zarządzania procesem inwestycyjnym. W oparciu o przeprowadzone badania zostały również wysunięte wnioski - przede wszystkim dotyczące proponowanych zmian w prawie. Intencją autorów było zaproponowanie rozwiązań usprawniających proces inwestycyjny i porządkujących zauważone niedociągnięcia obecnego systemu związanego z polityką przestrzenną. Nie budzi wątpliwości fakt, że cały system instytucjonalny związany z zagospodarowaniem przestrzennym powinien być analizowany interdyscyplinarne: przy uwzględnieniu kwestii z zakresu zarządzania, ekonomii, gospodarki przestrzennej oraz prawa. Dopiero wyczerpująca analiza wskazanych kwestii, przeprowadzona z różnych punktów widzenia, może zapewnić pełną diagnozy problemów i koniecznych działań związanych z poprawą całego systemu. Do powyższego założenia dostosowano rozdziały niniejszej monografii. W rozdziale pierwszym zaprezentowano definicję rozwoju regionalnego, jego uwarunkowań oraz czynników. Dokonano również przeglądu najważniejszych teorii rozwoju regionalnego. W rozdziale drugim zaprezentowano najistotniejsze instrumenty zarządzania rozwojem regionalnym, a w rozdziale trzecim - instrumenty polityki przestrzennej. W rozdziale czwartym skupiono się na planie zagospodarowania przestrzennego województwa, jego funkcjach oraz roli w kontekście wdrażania do systemu gospodarki przestrzennej inwestycji celu publicznego o zakresie ponadlokalnym. W rozdziale piątym przedstawiono wyniki badań związane z aktualnym poziomem inwestycji drogowych w kraju oraz dokonano analizy zapisów wybranych planów zagospodarowania przestrzennego województw w kontekście wdrażania inwestycji drogowych o znaczeniu regionalnym lub krajowym. W rozdziale szóstym z kolei, w oparciu o wysunięte wcześniej wnioski i konkluzje, zdiagnozowano główne problemy związane z obecnym funkcjonowaniem systemu polityki przestrzennej oraz złożono propozycje zmian w tym zakresie. W intencji autorów zmiany te powinny stanowić podstawę do dalszych dyskusji (które w obecnym stanie taktycznym i prawnym wydają się niezbędne). Należy wyrazić nadzieję, że niniejsza publikacja zostanie odebrana jako głos w dyskusji nad konieczną reformą systemu planowania przestrzennego w Polsce oraz ważnym zadaniem, jakim jest usprawnienie systemu zarządzania procesem inwestycyjnym. ( Z wprowadzenia )